Als het gaat om de bewering dat de mRNA vaccins veilig zijn, wordt er altijd verwezen naar studies die dat bevestigen. In de belangrijkste studie liet Pfizer zien dat er bij de 13.000 gevaccineerden in twee maanden 21 overlijdens waren, tegen 17 bij de ongevaccineerden. Dus 23% meer sterfte bij de gevaccineerden, maar dat is geen significant verschil. Pfizer concludeert: het vaccin is dus veilig en iedereen die anders denkt, wordt verwezen naar deze studie.

Bloemkool

Maar Pfizer gedraagt zich nu als de koe die zich probeert te verschuilen achter een bloemkool. Ze zondigen tegen de regel: afwezigheid van bewijs is niet het bewijs van afwezigheid. Ze verschuilen zich dus achter de afwezigheid van bewijs. Het is een hele rekenarij, maar is het kort zijn dit de bevindingen, die te lezen zijn in het artikel dat staat op VirusVaria: De veiligheidsillusie van vaccintrials.

De bloemkool is de grootte van de trial die werd gebruikt: ca. 30.000 mensen die gedurende 2 maanden meegenomen werden om de veiligheid vast te stellen. 23% meer overlijdens bij gevaccineerden. Maar de statistiek vertelt dat het niet significant is. Maar wanneer zou het wel iets betekenen? Statistische analyse leert dat pas bij 0,1% meer sterfte bij gevaccineerden de trial dit zou oppikken. Bij 12 miljoen gevaccineerden zouden dat dus 12.000 overlijdens in die 2 maanden tijd zijn. Dan pas is de koe achter de bloemkool zichtbaar.

Die 0,1% is een bovengrens! Het aantal mogelijke overlijdens vanwege vaccinatie zit dus ergens tussen de 0 en 12.000 per 2 maanden. Pfizer vindt dit voldoende om te spreken van een veilig vaccin.

Grotere bloemkool

Om meer veiligheid te garanderen, moeten we dus een grotere bloemkool hebben, oftewel, we moeten meer proefpersonen in de studie meenemen. Zeker een miljoen, net als in andere studies, waar tot wel miljoenen proefpersonen meedoen. Als rekenvoorbeeld zouden we kunnen willen dat het maximale risico 0,01% zou moeten zijn. In dat geval accepteren we dus dat er hooguit 1200 overlijdens mogen zijn in 2 maanden tijd. In dat geval kunnen we berekenen dat een miljoen proefpersonen voldoende is. Of het risico van 1200 overlijdens in 2 maanden tijd nog acceptabel is, dat is weer een andere vraag.

De uitwerking

In het vervolg kunnen we dus iedereen die verwijst naar Peer Reviewed studies die de veiligheid van vaccins claimen, verwijzen naar dit artikel:

De veiligheidsillusie van vaccintrials.

De conclusies uit dit artikel zijn:

• Pfizer’s trial bewees niet dat het vaccin veilig was in de alledaagse betekenis van dat woord. Het bewees slechts dat er in beperkte tijd geen significant verschil in sterfte was met placebo. Maar afwezigheid van bewijs is niet het bewijs van afwezigheid.
• Al op voorhand was bekend dat deze trial in de verste verte niet aan zou kunnen tonen dat de veiligheid van het vaccin in het geding zou zijn. De populariteit van deze orde van sample groottes is begrijpelijk, vanuit farmaceutisch perspectief.
• Om echte veiligheid aan te tonen zijn veel omvangrijker trials nodig — en dat is historisch ook wel eens zo gedaan. De claim “safe and effective” is verworden tot het resultaat van framing en herhaling, niet van harde wetenschap.
• De cijfers zijn een harde grens: minder dan 12.000 in twee maanden na de prik, daar is de trial op gedimensioneerd. Dat is de uitspraak “veilig” ook. Minder dan 12.000 overlijdens in twee maanden is “veilig”. Gelukkig zijn het er waarschijnlijk niet meer dan 2.000 per 2 maanden.