Ook het UMCU heeft in navolging van Nivel een onderzoek gedaan naar de mogelijke relatie tussen oversterfte en vaccinatie. Zij kwamen tot dezelfde conclusie: Geen oversterfte door COVID-19 vaccinaties. Het artikel is inmiddels tekstueel al gedecimeerd door Virusvaria (Weer een HVE-studie, nu door het UMC) en Maurice de Hond (Kinderlogica in een nieuw oversterfterapport met steun van ZonMw).

Het meest in het oog springend in het artikel van UMCU is tabel 2 waarvan hier alleen het eerste deel:

Deze tabel moeten we als volgt lezen: hier staat de relatieve kans (in vergelijking tot de kans vòòr vaccinatie) om als gevaccineerde te overlijden in week 1, 2 of 3. We lezen hier dat in de eerste week na vaccinatie je kans om aan een willekeurige oorzaak te overlijden maar liefst driemaal zo klein geworden is en in week drie een kwart kleiner.

Bekend is dat het vaccin pas vanaf de derde week bescherming geeft tegen ernstig ziek worden of zelfs overlijden aan covid-19. Dit zal dus volgens UMCU een onverwachte “bijwerking” zijn, moeten we dan aannemen. Ook het UMCU ziet hier dus net als Nivel een levenselixer werking van het vaccin.

De cijfers

De opzet van deze studie is niet helemaal vergelijkbaar met die van Nivel, maar de uitkomst doet cijfermatig wel weer denken aan het rapport van Meester en Jacobs. Ook daar is de constatering dat ongevaccineerden veel eerder leken te overlijden dan hun gevaccineerde evenknie. Dit verschijnsel hebben we ook zelf beschreven in dit artikel: Sterf je echt 1200 keer zo snel als ongevaccineerde?

Zowel het onderzoek van Meester als dat van het UMCU hebben betrekking op alle Nederlandse overlijdens en baseren de vaccinatiestatus op de registratie in CIMS. Dat is mooi, want dan gebruiken beide onderzoeken dezelfde cijfers en kunnen we vergelijken.

In het rapport van Meester vinden we voor verschillende leeftijden, WLZ etc. Kaplan-Meier grafieken, waarvan dit er één is als voorbeeld:

De blauwe lijn in deze grafiek is de overlevingskans als ongevaccineerde, geboren tussen 1940 en 1950. In de eerste weken na vaccinatie daalt deze steil naar beneden vergeleken met de overlevingskans als je wel gevaccineerd bent. Het rapport van Meester schrijft dit verschijnsel toe aan datavervuiling in CIMS. Het is namelijk volstrekt onmogelijk dat, zodra je administratieve status verandert van “nog niet gevaccineerd” naar “ongevaccineerd”, je sterftekans op de eerste dag opeens 1200 maal zo groot wordt. Inmiddels weten we dat de oorzaak ligt in de zeer gebrekkige administratie in CIMS, zoals hier te lezen: Wanneer ben je gevaccineerd volgens CIMS?

Op de langere termijn overheerst het HVE-effect. Beide zorgen voor het sterk vertekende beeld, dat suggereert dat ongevaccineerden eerder sterven dan gevaccineerden. De studie van het UMCU is anders van opzet dan het onderzoek van Meester, maar we kunnen met behulp van de Kaplan grafiek wel een indruk krijgen. Daartoe zoomen we in op de eerste 10 weken na vaccinatie.

De eerste drie bolletjes zijn de schijnbaar grotere sterftekans voor ongevaccineerden in week 1-3. Dat effect is in de eerste week het grootst, in de tweede week al afgenomen (de lijn loopt vlakker) en in de derde week het kleinst. Oftewel omgekeerd: gevaccineerden lijken in de eerste week een veel kleinere sterftekans te hebben dan de ongevaccineerden. Het voordeel wordt in de daaropvolgende weken steeds kleiner.

In dezelfde grafiek staan rechts nog drie bolletjes getekend. Dat zijn de 3 weken na de tweede prik, die ongeveer 6 weken na de eerste wordt gegeven. Ook hier zien we de verschillen tussen de 3 weken, maar veel kleiner. Deze waarden moeten we vergelijken met de stijgende kansen van 0.33 via 0.56 naar 0.73. Door de verschillende opzet van de studies zijn deze waarden dus niet direct in elkaar om te rekenen.

De blinde vlek van UMCU

Bij gebrek aan cijfers uit de studie van UMCU en de wijze waarop met de data is gerekend, kunnen we de uitkomsten niet direct vergelijken met Meester et al. Maar het onderliggende mechanisme van achterstand in registratie en HVE-effect is evident. Dat het HVE-effect bestaat, is allang bekend en ook is bekend dat er grote problemen zijn bij de registratie van de vaccinatiegegevens in CIMS.

Het UMCU heeft ervoor gekozen om deze signalen volledig te negeren in hun onderzoek en komen op deze wijze tot de door hen gewenste conclusie: Geen oversterfte door COVID-19 vaccinaties. Kennelijk een blinde vlek bij de wetenschappers van het UMCU. De onderzoekers vertrouwen met hun blauwe ogen op de cijfers van het CIMS.